ما که چرخیدیم عمری در مدار لحظه ها 

خویش را گم کرده اما در غبار لحظه ها

شاعری در کوچه باغ ارزو های دلش 

در خزان می گشت دنبال بهار لحظه ها

او به دنبال کسی می گشت تا شاید شود

مرهمی بر زخم های بی قرار لحظه ها

با هزاران شوق می افروخت فانوس غزل

در مسیر بادها, در شام تار لحظه ها

او خودش هم می دانست دارد میکشد

روی دوش زخمی اش عمریست دار لحظه ها

دفترش را ساکت و ارام بست و دید

مانده از او ردپایی در دیار لحظه ها

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: